امام علي(ع) :   

الثَّناءُ بأكثَرَ مِن الاستِحقاقِ مَلَقٌ ، و التَّقصيرُ عنِ الاستِحقاقِ عِيٌّ أو حَسَدٌ .( نهج البلاغه ، حكمت347)
 ستودن بيش از استحقاق كسى ، چاپلوسى است و ستودن كمتر از استحقاق، ناتوانى در سخن يا حسادت است.

على(ع): اجعَلْ هَمَّکَ لِمَعادِکَ تَصْلُحْ؛ کوشش و همت خود را مصروف آخرتت گردان، اصلاح می‌شوی. [1]
امام على(ع): الأنصافُ يرفعُ الخلاف و يُوجبُ الائتلاف؛ انصاف، اختلاف را رفع می کند و سبب الفت و دوستی می شود. [2]

پی نوشت :
1 . ميزان الحکمه، جلد 1، ص 58.
2 . غرر الحكم ، ص 394.

امام علي (ع):   

يا مؤمنُ ، إنّ هذا العِلْمَ و الأدبَ ثَمَنُ نفسِكَ ، فاجتَهِدْ في تَعلُّمِهِما ، فما يَزيدُ مِن عِلمِكَ و أدبِكَ يَزيدُ في ثَمَنِكَ و قَدْرِكَ .( ميزان الحكمه، ج 1، ص98)
 اى مؤمن! دانش و ادب جان بهاى توست، پس در فراگرفتن آن دو كوشا باش كه هر چه بر دانش و ادبت افزوده شود، قدر و ارزشت فزونى مى گيرد.